Wolkenblokkade

Ik heb er geen actieve herinnering aan dat ik ooit naar een tutorial op YouTube heb gekeken, maar nu ik mijn oude tekenliefde heb hervonden, val ik dus van de ene in de andere. Ze werken enthousiasmerend. Ik droom inmiddels van hoe ik bepaalde technieken toepas en kan de volgende dag niet wachten om ze in het echt te proberen.

Aquarelwolk

Van de week liep ik ineens tegen een hele specifieke blokkade op: de aquarelwolk. Want ik vind aquarel fantastisch en het effect van de kleuren die in elkaar overlopen heel erg welkom. Daarbij heb ik er al een beetje een eigen visie op: ik negeer een aantal vloggers stelselmatig die adviseren dat je veel grijstinten moet aanbrengen om je aquarel realistischer te maken. Want wie grijs wil zien, gaat maar op het asfalt liggen. En wie realisme wil, moet misschien maar gewoon een foto maken. Zo sta ik er nu althans nog in.

Tot dus de wolk op mijn pad kwam. Want ik wil wél in staat kunnen zijn om boven mijn interpretatie van een kinderlijk vrolijk weiland een wolk te aquarelleren. En dat is moeilijk, want waterverfschilderijen bouw je op van licht naar donker. Je moet de lucht dus om de wolk heen schilderen en het wit daarna met rust laten. Mijn hersenen willen dat niet, mijn hersenen willen overal in doorkliederen, vooral in witte uitsparingen.

Sterling Edwards

Enter Sterling Edwards. Voor wie Sterling Edwards niet kent: Sterling Edwards is de Bob Ross van de waterverf (althans in mijn ogen). Met wit haar, een wit baardje, een smoezelige polo en een stevig accent staat Sterling Edwards (die naam moet ik echt zo vaak mogelijk zeggen) met wat dikke borstels boven een vel papier om daar met werkelijk twee vegen van het één en een beetje gefrutsel van het ander, de meest spectaculaire wolken te aquarelleren.

Ik probeerde dat na te doen. Het werd niets. Of althans. Het werd zeker iets, maar niet een Sterling Edwards-wolk. Ik stuurde een foto van mijn wolk naar een vriendin. Zij stuurde een emoji van een aubergine terug.

Nieuwe blik

Wat het wel heeft opgeleverd is met een nieuwe blik naar boven te kijken om te zien wat er overdrijft en hoe dat eigenlijk is opgebouwd. En dat is misschien wel de grootste winst van deze blokkade. Alle kunst begint met kijken.