Vakantiegevoel
‘Hey’, zei ik, terwijl ik naar een aanplakbiljet wees. ‘Ze hebben hier op mijn verjaardag glühwein en er is iets van een kerstmarkt. Leuk, kunnen we daar naartoe.’ We zaten bij het café op de hoek van het marktplein in Monpazier, een prachtig stadje in de Dordogne. F heeft er fijne herinneringen aan van dertig jaar geleden, toen hij hier met zijn zus verbleef. Hij wilde terug naar de plek die zo vaak voorbij was gekomen in verhalen over toen. Voor mijn verjaardag boekte hij als verrassing een airbnb en gisteren togen we naar het zuiden om er samen even uit te zijn en zodat ik eindelijk beeld bij het woord zou krijgen.
Het was nog precies als toen, constateerde F en toch ook weer niet, want er waren meer restaurantjes, meer galeries, meer winkeltjes. De Casino voor de kleine boodschappen zat nog wel op dezelfde plek en zelfs de telefooncel stond er nog, al ging die tegenwoordig door het leven als overdekte minibieb (swipe!).
Het voelde hier anders dan thuis. Franser. Terwijl er bij ons ook kastelen zijn en bos en oude stadjes met marktpleinen. Ik vermoed dat het vakantiegevoel ervoor zorgt dat ik het romantische beeld van Frankrijk overal in bevestigd zie. Soms kleurt de herinnering aan een tienervakantie de realiteit immers meer in dan dat de werkelijkheid dat doet.
Dat vakantiegevoel maakte denk ik ook dat ik zowaar zin had in een kerstmarkt met glühwein. Want vorige week was het bij ons in het dorp ook kerstmarkt met glühwein en daar ben ik heel duidelijk niet naartoe geweest. Het idee dat er van die kerstkraampjes staan, gevuld met van die kerstpikkepoelie die je dan moet kopen om thuis in een doos te doen die je op zolder zet, vind ik afgrijselijk. Net als het idee dat je dan buiten in de kou met je glühwein ongemakkelijk staat te zijn tussen mensen die je niet goed kent… Brrr.
Maar hier, in Monpazier, gaan we vanavond dus de kerstbloemetjes buiten zetten tot onze wangen rozig opgloeien en we misschien wel thuiskomen met telefoonnummers van nieuwe vrienden die we nooit op zullen zoeken, zoals dat gaat met vakantievrienden.
Of misschien blijven we gewoon lekker thuis, omdat het gevoel dat we er zin in hadden eigenlijk ook al volstaat.