Gelijk
Er zit een verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Dat heeft mijn vader aan den lijve ondervonden.
De gemeente Maassluis wilde een reeks bomen kappen om plek te maken voor een nieuwe peperdure sporthal. Maar die bomen zijn de thuisplaats van een kolonie roeken, beschermde vogels die niet voor niets beschermd zijn.
Mijn vader is een grote natuurvriend en omdat roeken niet voor zichzelf kunnen opkomen, deed hij dat samen met de lokale tak van natuurvereniging KNNV, namens hen. Hij is overigens niet tegen een nieuwe sporthal, maar wel tegen een sporthal op die plek.
Zo’n anderhalf jaar duurde de strijd. Hij deed er wekelijks verslag van als we belden. Hij las wetten, onderzoeken, processtukken, moest uitzoeken hoe dat eigenlijk werkt: gelijk hebben maar dat dan ook zien te krijgen.
Er waren slapeloze nachten over het schaakspel dat er met hem werd gespeeld. Want het werd een beetje David tegen Goliath: de gemeente Maassluis probeerde met allerlei trucjes mijn vader de pas af te snijden. Hij kreeg sommige stukken niet, of veel te laat, werd buiten bepaalde overleggen gehouden, moest op stel en sprong procedures starten omdat de bomen anders alsnog maar vast gekapt werden.
De gemeente maakte ook gebruik van de lokale media waarin ze middels persberichten die klakkeloos werden overgenomen de publieke opinie probeerden te beïnvloeden, door ronkend te melden dat de sporthal er komen zou, zonder te vermelden dat daar nog wel een protest tegen liep.
Toen was het donderdag 19 januari en was er een uitspraak van de rechter. En die rechter zag dat mijn vader gelijk had én gaf het hem ook. Voorlopig, dat wel, want er is een nieuwe procedure nodig. De komende jaren is het thuis van de roeken in ieder geval veilig.
Ik zat naast hem in de auto, toen mijn vader verslag deed van de uitspraak. ‘Ik zweef er zowat van,’ zei hij. Dat gebeurt er dus als je gelijk hebt én het ein-de-lijk krijgt: dan word je een beetje een roek.
Onderstaande foto komt van AD.nl en is gemaakt door Robert Vos. Het artikel is hier te lezen.