Wie is de mol? Seizoen 23: Nabils omgekeerde psychologie en kattensokjes voor Jurre

Tien kandidaten, van wie één mol. Journalist en schrijver Ivo van Woerden (43) praat je bij over aflevering vijf van ‘Wie is de Mol?’ 23: Nabil lijkt altijd eerlijk te zijn, maar toch is de uitkomst van zijn werk in het voordeel van de mol. Warrige Jurre verdient verder een paar verse kattensokken.

Als er iemand wel een paar fijne gebreide kattensokjes kon gebruiken, dan was het Jurre. Die arme jongen moest niets van spoken hebben, al helemaal niet in het Zuid-Afrikaanse Lord Milner hotel. Ze aten wat in Katie’s room en daar kwam de vervormde stem (van de mol?) vanachter een schilderij de ruimte in.

Als het had gekund, dan was Jurre opgekruld op de schoot van Marie-Louise, de kattensokkenbreier uit Tulbagh, gekropen om er nooit meer vanaf te komen. Want ja, spoken zijn eng, die stiefelen in het holst van de nacht door krakerige gangen. En waar een spook is, is een lijk. En waar een lijk is, is een zombie. Die dingen zijn logisch. Niemand wil een zombie in zijn hotelbed aantreffen, daarom keek Jurre dus vooral met zijn handen op zijn oren naar zijn bord.

Ik dacht daarom: Jurre is niet de mol, die moet immers stalen zenuwen hebben. Dat was een fijne conclusie, want ik vond Jurre voor de kerkopdracht in Tulbagh dus behoorlijk verdacht. Hij was er zo warrig en ook nog snauwerig tegen Daniël. Nu snap ik dat Daniel niet direct je beste vriend is. Die krijgt altijd zijn zin, roept het eerst en het hardst wat hem het beste uit zou komen en is ook niet bepaald vriendelijk als hij een portofoon vastheeft.

Lees hier het hele artikel op linda.nl