Verbonden (India VI)

Toen ik jong was, was ik dol op topografie. Ik kon naar de wereldbol staren of in de Grote Bosatlas bladeren en stelde me bij allerlei namen en plaatsen voor hoe het daar zou zijn. Bij de Golf van Bengalen had ik me iets magistraals ingebeeld: koeien op het witte zand die schuilden onder kokospalmen, tropische bloemen en misschien ook wel een draak of twee die wat stoom moesten afblazen van al dat vermoeiende vuurspuwen.

Maar deze foto is dus gemaakt aan de Golf van Bengalen en dat had net zo goed de Noordzee kunnen zijn, op de Maasvlakte, daar achter Friettent P2.

Desalniettemin was het er fantastisch. De zeewind bood wat verkoeling van het zweterige binnenland van Tamil Nadu. En de stad Puducherry (het voormalige Pondicherry) was anders dan de andere steden die ik had bezocht. Het had een Frans koloniale achtergrond, terug te zien aan de kleurige kathedraal (swipe), de straten met bougainvillea en het feit dat hier vrij makkelijk drankwinkels te vinden waren. De Fransen introduceerden wijn en in tegenstelling tot de rest van India, willen de inwoners van Puducherry daar niet vanaf. Geef ze ongelijk.

Aan de boulevard stond een beeld van Ghandi onder een afdakje. Ook dat maakte deze plek bijzonder. Zestien jaar geleden had ik bij zijn standbeeld gestaan in Durban, Zuid-Afrika, waar je vanaf het strand over de Indische Oceaan uitkeek. Durban was waar Ghandi’s activisme was begonnen, omdat hij er racistisch was behandeld.

Hoe ouder je wordt, hoe meer de dingen met elkaar verbonden raken.

Ik wuif alvast naar m’n toekomstige zelf, ergens op een ander strand, aan een andere baai, vergezeld van een uitgebluste draak of gewoon een frietje van P2.