Piraat

‘Wat voor ramp zou dit zijn geweest?’ dacht ik terwijl ik voor een levensgroot blauw kunstwerk stond dat de hele muur in beslag nam van de kerk van San Francisco de Asis op de kop van de historische wijk Casco Viejo in Panama Stad. Ik zag skeletten, een man met een aureool in een tuniek, kolibries, mensen die hun baby’s in paniek leken vast te klampen om weg te vluchten.

Henry Morgan

Van uitlegbordjes in musea had ik al veel geleerd over de geschiedenis van deze stad. Eerst waren er de Spanjaarden die ziektes meebrachten waar de lokale bevolking geen weerstand tegen had, waardoor ze bij bosjes stierven. Toen was er in het begin van de zestiende eeuw een nederzetting gebouwd met een kerk en kloosters en moest de lokale bevolking verplicht Katholiek worden. Anderhalve eeuw later kwam de Britse piraat Henry Morgan met een gigantische hoeveelheid handlangers om de boel te plunderen. Uiteindelijk bleven er alleen ruïnes over van de nederzetting en stichtten de Spanjaarden 8 kilometer verderop een nieuw Panama, dat beter te verdedigen was tegen die Pirates of the Caribean. Daar waar ik nu, drie en een halve eeuw later de stip van Google Maps naar deze kerk had gevolg.

Mondkapjes

Maar op het blauwe schilderij stonden geen piraten met lang haar en een bloeddorstige blik in hun ogen, dus waar zou dit dan over gaan? Mijn oog viel op mensen met mondkapjes. Mondkapjes? En toen onderaan in het midden van het schilderij keek, stond er: ‘ter herinning aan onze gevallen broeders tijdens Covid-19 2020-2023.’

Angst

Ik had dit meegemaakt! De angst. De kapjes. Het jezelf in veiligheid brengen omdat je geen idee had wat er ging gebeuren. Al die mensen die bij bosjes stierven en waar er zo goed als niemand bij de begrafenis mocht zijn.

Door de lucht

Over honderd jaar zal er iemand voor dit werk staan en misschien wel een bordje lezen met de korte samenvatting. Een verhaal over een piraat die niet over zee, maar door de lucht kwam als je geen anderhalve meter afstand hield om alles met longen te onderwerpen en uit te buiten. Afhankelijk van hoe de wereld er dan voor staat uiteraard. Je weet nooit wat er in de tussentijd kan gebeuren.