Er was sprake van een deken en een kofferbak geweest.
De laatste mensen die ik wilde zien en spreken op mijn onderzoeksreis door Amerika, bevonden zich in een afgelegen natuurgebied aan de steile rotskust van Californië. Een paar weken voor onze afspraak, stortte een gedeelte van de toegangsweg in. Niemand mocht het gebied meer in of uit. Van de andere …
Verder lezen
Het was een rit waar ik twee dagen over deed: Van Colorado door de besneeuwde Rocky Mountains naar de woestijn van Utah en uiteindelijk Arizona. Het was misschien wel de mooiste rit die ik ooit had gemaakt door verlaten woestijnlandschappen, rode rotsformaties, uitgesleten steenlagen, elektriciteitspalen in plaats van bomen, een enkel huis op een verlaten vlakte waar altijd een gebrek …
Verder lezen
Telkens als ik bij een van die welbekende Amerikaanse koffieketens aan de toonbank verscheen om een shaken oatmilk hazelnut espresso te bestellen, gewoon omdat dat op het bord stond, speelde zich het volgende tafereel af:
’Name?’
‘Ivo’
‘Sorry?’
‘Ivo’
‘Ewo?’
‘Ivo’
‘Evil?’
‘Ivo… Think evolution, without the -lution.’
‘Your name is Evolution?’
‘…Harry, it’s Harry.’
‘Ah Harry!’
Het had elke …
Verder lezen
‘Ga je mee naar Battery Park om het Vrijheidsbeeld te bekijken’, vroeg ik aan de vriendin die zo aardig was om haar New Yorkse logeerkamer aan te bieden. Ze trok een vies gezicht. Wat moest zij in Godsnaam in dat door toeristen overlopen gebied? Ja daar had ze een punt. Maar ik wilde per se een bezoekje brengen aan Lady …
Verder lezen
Omdat ik een wapen draag is het reizen makkelijker geworden. Hij gaat overal mee naartoe en is eigenlijk altijd geladen. Behalve als de batterij leeg begint te raken, dan slaat de paniek toe. Want hoe deden we dat ook alweer zonder telefoon?
Avontuur
Vroegah, toen je nog reischeques had, met muntjes in telefooncellen stond te klooien, je de taal niet …
Verder lezen
‘Het is een zegen om iets met avocado te zien,’ zei Christina, al wist ik toen nog niet hoe ze heette. We stonden naast elkaar op het vliegveld van San José op onze bestelling te wachten bij het enige café dat geen junk food verkocht. ‘Ja,’ zei ik. ‘Het is goed zoeken, maar af en toe kun je een gerecht …
Verder lezen
Na een lange busreis langs vulkanen en tropische bosranden, waren we bij een wegrestaurant aangekomen voor de broodnodige koffie en toiletbreak, maar toen we uitstapten hoorde ik vreemd gekras en zag daarop een soort Mcflurry in alle primaire fleuren.
Fotoprikkel
Waarom kunnen mijn hersens niet eerst iets een tijdje rustig bezien voordat de ‘foto’-prikkel naar mijn hand wordt gestuurd? Daar …
Verder lezen
‘Daar waar de rode straatstenen ophouden en het asfalt begint, moet je echt niet lopen,’ zei de gids terwijl we Casco Viejo uitreden, een historische, volledig gegentrificeerde wijk van Panama Stad. ‘Het is daar heel erg gevaarlijk.’
Het idee van gevaar in een vreemde stad, vind ik altijd ontzettend moeilijk te bevatten. Natuurlijk moet je in grote steden uitkijken. Gelukkig …
Verder lezen
‘Wat voor ramp zou dit zijn geweest?’ dacht ik terwijl ik voor een levensgroot blauw kunstwerk stond dat de hele muur in beslag nam van de kerk van San Francisco de Asis op de kop van de historische wijk Casco Viejo in Panama Stad. Ik zag skeletten, een man met een aureool in een tuniek, kolibries, mensen die hun baby’s …
Verder lezen