Het was een rit waar ik twee dagen over deed: Van Colorado door de besneeuwde Rocky Mountains naar de woestijn van Utah en uiteindelijk Arizona. Het was misschien wel de mooiste rit die ik ooit had gemaakt door verlaten woestijnlandschappen, rode rotsformaties, uitgesleten steenlagen, elektriciteitspalen in plaats van bomen, een enkel huis op een verlaten vlakte waar altijd een gebrek …
Verder lezen
Telkens als ik bij een van die welbekende Amerikaanse koffieketens aan de toonbank verscheen om een shaken oatmilk hazelnut espresso te bestellen, gewoon omdat dat op het bord stond, speelde zich het volgende tafereel af:
’Name?’
‘Ivo’
‘Sorry?’
‘Ivo’
‘Ewo?’
‘Ivo’
‘Evil?’
‘Ivo… Think evolution, without the -lution.’
‘Your name is Evolution?’
‘…Harry, it’s Harry.’
‘Ah Harry!’
Het had elke …
Verder lezen
‘Had ik zelf zeep mee moeten nemen?’ vroeg ik aan de enige andere aanwezige in de wasserette. Ze gaf haar kind de borst en staarde wat wezenloos voor zich uit. ‘Ja,’ zei ze met een mond zonder tanden.
De wasserette heette The Soap Box en ik vond het best een ding dat ze desondanks geen zeep verkochten. Bij een enorme …
Verder lezen
‘Ik ben er!’ whatsappte ik naar mijn vriendin. Ik stond voor haar deur in Washington D.C. Ze liet me binnen. Hoe lang hadden we elkaar niet gezien? We rekenden het uit: negen jaar sinds die avond in Parijs.
We kennen elkaar sinds ik in 2006 in Zuid-Afrika studeerde. Zij managede de backpackers, een oude gevangenis waar ik een cel had …
Verder lezen
Op de dag waarop de totale zonsverduistering plaatsvond in Amerika, was ik in Richmond, Virginia. Daar zou een 80 procent verduistering te zien zijn, waardoor ik er een missie van had gemaakt een brilletje te scoren, zodat ik naar de zon kon kijken zonder m’n ogen te beschadigen.
Ergens in mijn tienertijd had ik er ook een meegemaakt. Op het …
Verder lezen
Het zou kunnen dat als je in New York ergens te gast bent en de gastheer of -vrouw je vraagt om even iets uit de vriezer te pakken, je dan oog in oog komt te staan met een hele plank vol bevroren bananenschillen, worstelschaafsel en klokhuizen.
De eerste keer dat het me gebeurde, voelde ik schroom om ernaar te vragen. …
Verder lezen
‘Je moet de koepel nog op,’ zei de mevrouw bij de uitgang van de met overweldigende gouden altaren volgehangen Catedral Metropolitana van Quito, de hoofdstad van Ecuador. Daar had ik inderdaad een kaartje voor, maar na twee rondjes door het gebouw had ik de trap nog niet gevonden en dat was ook wel prima. ‘Nee!’ zei de mevrouw streng. ‘Ticket …
Verder lezen
Omdat ik een wapen draag is het reizen makkelijker geworden. Hij gaat overal mee naartoe en is eigenlijk altijd geladen. Behalve als de batterij leeg begint te raken, dan slaat de paniek toe. Want hoe deden we dat ook alweer zonder telefoon?
Avontuur
Vroegah, toen je nog reischeques had, met muntjes in telefooncellen stond te klooien, je de taal niet …
Verder lezen
‘Het is een zegen om iets met avocado te zien,’ zei Christina, al wist ik toen nog niet hoe ze heette. We stonden naast elkaar op het vliegveld van San José op onze bestelling te wachten bij het enige café dat geen junk food verkocht. ‘Ja,’ zei ik. ‘Het is goed zoeken, maar af en toe kun je een gerecht …
Verder lezen
We liepen door een snikheet en vochtig regenwoud over een pad dat was aangelegd, langs een waterleiding die nooit in gebruik was genomen. Handig want nu hoefden we niet met machetes aan de slag om ons een weg door al dat ondoordringbaars te banen.
Indiana Jones
Zo had ik me een wandeling in het tropisch regenwoud van Panama alleen wel …
Verder lezen