Ik was best tevreden over m’n stukje over La Maison Dieu. Leuk om door het zien van een slang en een appelboomgaard een verband te leggen naar de naam van het gehucht waar ik in uitkwam en dat vertaald Het Godshuis heet. Ik zette het stukje online, plaatste er foto’s bij en klaar.
Even later zat ik in de …
Verder lezen
‘Moet je nou zien, een mailtje van Renate Dorrestein!’ Zeventien jaar geleden vulde ik mede de culturele pagina’s van de gratis krant DAG en mijn collega wees me op de inbox. Dorrestein was een bestsellerauteur wier boeken waren verfilmd, iemand waarvan je zou denken: die heeft genoeg aandacht. Maar dat vond zij niet. In de mail vroeg ze zich af, …
Verder lezen
‘Ga je naar het circus?’ zei mijn broer. ‘Waarom?!’
Toen we klein waren en met onze ouders op vakantie in Frankrijk waren, bezochten we altijd een ‘spectacle gratuit’. Dat was meestal een circusje in een bloedhete tent, dat werd gerund door een familie waarvan de vader spreekstalmeester, acrobaat, clown en messenwerper was. Zijn vrouw deed de rest: van de kaartverkoop …
Verder lezen
Na lange, zware interviews wilde ik even weg van de bewoonde wereld en de natuur in, dat leek me de perfecte oplossing voor m’n overvolle hoofd.
Er was keuze te over. De Blue Ridge Parkway in North-Carolina bestaat uit bergen, bergen, bergen en bos, bos, bos. Na wat googelen koos ik voor iets met een ‘look out’. Zo kwam het …
Verder lezen
‘Ga je mee naar Battery Park om het Vrijheidsbeeld te bekijken’, vroeg ik aan de vriendin die zo aardig was om haar New Yorkse logeerkamer aan te bieden. Ze trok een vies gezicht. Wat moest zij in Godsnaam in dat door toeristen overlopen gebied? Ja daar had ze een punt. Maar ik wilde per se een bezoekje brengen aan Lady …
Verder lezen
Terwijl ik op het New Yorkse station van Chambers Street op de metro stond te wachten, had ik het gevoel dat ik aangekeken werd. Het bleek de muur te zijn: twee ogen van mozaïek die er in 1998 in waren gemetseld voor de kunsttentoonstelling Oculus.
Ik vroeg me af wat deze ogen allemaal hadden gezien en hadden zien veranderen. In …
Verder lezen
Wantrouwen proberen weg te nemen, heel veel research en alert zijn op alle details. In de kerstaflevering van Schrijfpraat de podcast (nr. 51) is Ivo van Woerden te gast om aan Kim Linssen en Emmie de Vries over het schrijven van verhalende non-fictie te vertellen. Inclusief een korte voordracht uit ‘De vreemdeling in de tuin’ (en een prijsvraag). Wat komt …
Verder lezen
Ooit voor de Piramiden van de Zon en de Maan te staan, leek me zo’n avontuurlijke jongensdroom die toch nooit uit zou komen. Tot ik ontdekte dat ze op slechts 50 km buiten Mexico Stad lagen, op een plek die Teotihuacán heet. Er ging de volgende dag ook nog een tour!
Kers op de taart
Bij het ochtendgloren stapte ik …
Verder lezen
Er komt nooit iemand bij dit meer, zeg ik altijd als ik er mensen naartoe breng. Ik ben er altijd alleen, om op een stronk aan de waterrand plaats te nemen en over het water uit te kijken. Of nou ja, er zijn zwaluwtjes die over het oppervlak scheren en te drinken pakken.
Hulzen
Alhoewel, er zijn ook wel eens …
Verder lezen
‘Niet instappen bij auto’s met gele nummerborden,’ was het advies. Ik was 19 en ging voor het eerst alleen op reis. Vijf weken verbleef ik in een kibboets in Israël met een grote groep vrijwilligers van over de hele wereld. Ik werkte buiten de gemeenschap in een wegrestaurant en moest er de chef helpen. Hij sprak geen Engels, maar blafte …
Verder lezen