Ivo van Woerden (43) praat je bij over aflevering 2 van Boer zoekt Vrouw. Met wanhopige gedichten, Quentin Tarantino-wannabe’s én de angst om je kwetsbaar op te moeten stellen voor de liefde.
Let op: spoilers
Een molen in een polder, een rode trekker met oplegger en van die vlaggen. Kanten gordijnen, bedstedes, hooi, tulpen op tafel, zo’n lamp uit De …
Verder lezen
Ineens stuitte ik op een tafereel dat niet in de haak kon zijn. Want welke gek dumpt een hele appeloogst onder een boom? Ik ben opgevoed met het mantra ‘Eet jij nog even dat laatste restje op? Anders is het zonde.’ Dus deze scene voelde als een misdaad.
Hercule Poirot
‘Weet je zeker dat ze gedumpt zijn,’ appte F. toen …
Verder lezen
Heb je dat ook wel eens, dat je buiten bent en je ineens zo ontzettend goed ziet hoe mooi alles is? Het licht dat door de bladeren valt, de waaiers van varens, de schaduwen die ze maken, de vlinders die je lijken te begroeten en de koolmeesjes die niet alleen naar elkaar maar ook naar jou lijken te fluiten?
Ik …
Verder lezen
Het was acht uur ‘s ochtends en ik liep door mijn lievelingsbos. Zelden was ik er zo vroeg en dat had alles te maken met de hittegolf, want deze week was het 35 graden of warmer. Een fijne bijkomstigheid van dit tijdstip was dat ik het bos wéér met nieuwe ogen zag. Want zo vroeg, met deze hitte, viel het …
Verder lezen
Harde windstoten, slagregens, vallende potten. De tuin ziet er al de hele week gehavend uit: alle stoelen, tafels en de parasol zijn als een mikado-spel over elkaar gebuiteld. Geknakte zonnebloemen, gevallen takken, bladerloze rozen en ga zo maar door.
Al de hele week vraag ik me af of de storm verantwoordelijk is voor de lichte griep die ik voel, of …
Verder lezen