Moordenaar

‘Waarom heb je dat nog niet opgeschreven?’ vroeg Debbie, m’n schilderlerares. Ik had net uitvoerig uit de doeken gedaan wat er in het bos was gebeurd en inderdaad leende de hele saga zich voor een prima stukje. Toch voelde ik schroom. Waar was ik bang voor, vroeg ik me af. Dat mensen niet meer bij hem in de buurt durfden te komen? Ja, misschien was dat het wel. Maar aan de andere kant: dan bleven ze maar op afstand. Een instinct is een instinct en ook de liefste en leukste hondjes op aarde blijken daar last van te hebben.

Baby

Goed: We kwamen dus een baby van een beverrat tegen in het bos. Mec had er een hyperreactie op en wilde er bovenop springen. Vond ik niet zo’n fijn idee (misschien was het dier ziek?) dus sleurde ik Mec aan de riem mee, tot hij zich overgaf en gewoon weer naast me kwam lopen. Er was een moment waarop ik dacht dat hij wel weer los kon en dat was het moment dat hij er vandoor ging als een gevangene die de vrijheid rook.

Hangend kopje

Ik trof hem uiteindelijk met de beverratbaby in z’n bek. Hangend kopje, uitpuilend oogje, bloed langs de zwemvliezen. Mec kon zitten, liggen, naast me lopen, maar níét die dode baby loslaten. Een tak gooien om hem af te leiden, hielp niet. Proberen zijn kaak open te wrikken, lukte niet. Ik ging natuurlijk steeds harder en wanhopiger ‘Los!’ schreeuwen, terwijl ik ook op alle lessen en in alle YouTube-hondenvideo-tutorials heb geleerd dat dat geen zin heeft, dat je rustig en kalm moet blijven, met veel overwicht. Maar ook ik ben niet perfect en dus kwam mijn innerlijke viswijf met bloeddoorlopen ogen naar buiten. Zou ik ook niet naar luisteren.

Nat plofje

Ik gaf het op en nam hem mee naar de auto. Dreigen om weg te rijden, leverde een keuze voor liever achterblijven met prooi op. Dan maar in de auto met dat dode dier. En daar viel het met een nat plofje op de stoel en kon ik het snel genoeg pakken om het de auto uit te werken. Mec is dus officieel een moordenaar en ik ben nu zo’n ouder die een praatgroep nodig heeft. Blijf dus maar uit onze buurt. Je bent je leven niet zeker.